Travel Report 2014

 

Zie hieronder het reisverslag

van de zendingsreis 2014

naar West-kalimantan (Borneo)

 

 

 

Op mijn verjaardag hadden de kinderen een verrassingsfeest voor mij georganiseerd.

 

De leiding vroeg niet: “wat willen jullie voor tante Eviline doen”

maar de vraag was: “wat willen jullie met tante Eviline doen !!”

 

Nou, dat heb ik geweten hoor.

Zij hebben mij verkleed en onthaald als een strijdbare held.

Dit hebben ze uit de Bijbel gegrepen en het staat beschreven in Efeze 6 vers 10-17

 

Daarna hebben zij voor mij gezongen en de zelfgemaakte cake was heerlijk.

Een verjaardag om nooit meer te vergeten.

 

 

Dit alles is mede mogelijk geweest vanwege alle giften die gedaan zijn, waarvoor nogmaals hartelijk dank, met name van de kinderen zelf.

Om te beginnen wil ik nogmaals iedereen heel hartelijk bedanken voor alle hulp en voor alle giften die gedaan zijn, maar natuurlijk ook

voor al de gebeden en de bemoedigingen die we hebben gekregen. Mede hierdoor is de missie zeer vruchtbaar geweest en hebben de

kinderen een mooie toekomst in het vooruitzicht.

 

Na onze aankomst in de stad Pontianak (een wetenswaardigheid is dat deze stad precies op de evenaar ligt) zijn wij meteen inkopen

gaan doen bij de bouwmarkt .... in ieder geval wat men daar onder een bouwmarkt verstaat. Hier hebben we hoofdzakelijk vlechtijzer

en cement gekocht, welke nodig is voor het fundament. Ook hebben we een vrachtwagen geregeld om deze spullen direct te brengen

naar het dorp Sekayam, dat op 6 uur rijden ligt ten noord-oosten van Pontianak, richting de grens van Maleisië.

 

 

 

 

Wij verbleven twee dagen op het kamp van YWAM (Youth With A Mission)

om daarna ook naar Sekayam af te reizen.

Toen wij daar aankwamen waren de goederen al geleverd.

 

Cement .... voor ons is heel normaal, maar voor hun betekent een betonnen vloer

meer dan alleen een solide fundament.

Het geeft bijna een levenslange garantie voor een stevig huis met veel wooncomfort.

 

Zie hier hoe blij en hoe trots men is op cement !!

Dit is Paulus en hij zit als een koning op zijn troon en voelt zich de koning te rijk.

 

 

De kinderen waren zo blij om ons te zien en zij waren niet vergeten dat zij met Kerst een cadeau hadden gekregen. Dit lieten ze dan

ook uitdrukkelijk merken. Stilletje hoopten ze dat we iets lekkers uit Nederland hadden meegenomen en natuurlijk kregen ze chocolade.

 

 

 

 

 

 

Wij hier in het westen hebben niets tekort.

Wat voor ons zo normaal is, blijkt daar iets te zijn waar men over kan dromen.

Een voorbeeld is dat zelfs onze dweil mooier is dan hun versleten handdoek.

Vandaar dat wij bij onze afscheid de kinderen nog een presentje hebben gegeven.

Iedereen kreeg hetzelfde .... een handdoek en een stuk zeep.

U moest hun gezichtjes eens zien en hun uitdrukkingen spreken boekdelen.

Gelukkig hebben wij er een filmpje van.

Ook al verstaat u de taal niet, u zult zeker ontroerd raken.

 

De kinderen zijn zo dankbaar met iets kleins en dat geeft ons veel voldoening.

 

 

 

Under construction

 

Hieronder ziet u een fotogalerij. Meer tekst en uitleg volgt nog.

Copyright © All Rights Reserved